Araştırmalara göre Z kuşağı iş hayatına karşı biraz daha karamsar görünüyor. Bunun temelinde dünya genelinde yaşanan pandemi, diğer dinamiklerin etkisi büyük
Araştırmalara göre, Birleşik Krallık'taki gençlerin üçte birinden fazlası, koronavirüs salgınının bir sonucu olarak "herhangi bir işe" girebilmek için hayallerindeki işi alma umutlarından vazgeçmeleri gerektiğine inanıyor.
Beş gençten ikisi, “gerçekten sevdiğim bir işe asla sahip olamayacaklarını” bekliyordu ve bu, yoksul geçmişlerden gelenler için yarıdan fazla arttı.
Bunlar, bu ayın başlarında Prens Charles’ın gençlik yardım kuruluşu The Prince’s Trust adına Censuswide pazar araştırmacısı tarafından Birleşik Krallık’ta 16-25 yaş arası 2.000’i kapsayan bir anketin bulgularıydı.
Gençler, pandeminin ekonomik etkilerinden işsizlik ve eğitim veya öğretimin aksaması açısından orantısız bir şekilde etkilendi.
Bu ayın başlarında, İngiltere Ulusal İstatistik Bürosu yılın ikinci çeyreğinde genç işsizliğinde büyük bir artışa dikkat çekti. Bu arada, Birleşmiş Milletler Uluslararası Çalışma Örgütü geçen ay, salgın sırasında hala çalışan gençlerin yaklaşık %42'sinin kriz nedeniyle gelirini kaybettiğini bildirdi.
Ve The Prince’s Trust anketine göre, ankete katılan gençlerin yaklaşık beşte üçü işsizlikten korkuyordu. Eğitimde, istihdamda veya eğitimde olmayanların yaklaşık yarısı asla iş bulamayacaklarından endişe ediyor.
Beş genç Britanyalıdan ikiden fazlası, gelecek hedeflerinin artık "gerçekleştirilmesinin imkansız" göründüğüne inanıyordu ve bu, ankete katılan 25 yaşın altındakilerin yarısına yükseldi. Daha fakir olduğu düşünülen kişiler, büyürken okulda bedava yemek yediklerini belirten katılımcılardı.
25 yaşın altındakilerin yaklaşık beşte ikisi “hayatta asla başarılı olamayacaklarını” düşünürken, bu oran yoksul evlerden ankete katılan gençlerin neredeyse yarısına yükseldi.
İngiltere'deki gençlerin %36'sı genel olarak gelecek için “umudunu yitirdi”.
Yakın vadede, Birleşik Krallık'taki 25 yaşın altındaki çocukların %39'u önümüzdeki yıla ilişkin özlemlerinden vazgeçtiklerini söyledi.
The Prince’s Trust'ın İngiltere CEO'su Jonathan Townsend, bulguların pandeminin "gençler için hayati eğitim, öğretim ve iş fırsatlarını bozmaktan fazlasını yaptığını" söyledi.
"Bazılarının hayatta başarılı olamayacaklarını hissettiği bir noktaya kadar, onların geleceklerine olan güvenlerini aşındırdı" dedi.
Bu "istek boşluğu" dezavantajlı geçmişlerden gelenleri en sert şekilde vuruyordu, diye ekledi.
Townsend, "Olasılıkların bu gençlerin aleyhine yığılmamasını sağlamak gerçekten hepimiz için bir sorumluluktur," dedi.
"Onları becerilerini geliştirmeleri, yeniden eğitmeleri ve iş fırsatlarına erişmeleri için desteklemeliyiz, yoksa geleceklerinin zararına ve ekonomimizin toparlanması için hırslarını ve uzun vadeli işsizlik potansiyellerini kaybetme riskiyle karşı karşıya kalırız" diye uyardı.
Bu sonuçlar dünya genelinde benzerlik gösteriyor. Yeni Zelanda, İsveç, Norveç gibi ülkeler haricinde genel olarak güçler ayrılığının minimal seviyede yaşandığı ülkelerde genel olarak işsizlik, kriz yönetimi, yoksulluk gibi toplumları etkileyen durumlarda yeterince güvenoyu sağlayamıyor oluşunun temelinde yatan ana sebep olarak göstermek mümkün.